Hoe en waarom ik stopte met koffie drinken

Ik schreef al eerder over ‘de show die om koffie hangt‘, klik hier voor dat blog.
Dit blogje gaat over mijn acute koffiedrink-stop. Ik ben gek op de smaak, de caffeïne, etc. Vooral ‘s morgens even ‘wakker worden’, e-mail lezen en behandelen, en dan zo’n goede mok koffie: van bonen. Niet uit de Senseo of Nespresso.

Maar ik werd dus enkele weken geleden nogal ziek, en kon niet zoveel warms qua eten en drinken hebben. Of, “niet zoveel”. Eigenlijk niks. Ik kreeg al een wegtrekkertje bij het idee iets warms te drinken.

Dat is nu zo’n 5 weken geleden. En ik heb sindsdien geen druppel warme koffie gedronken. Wel enkele blikjes van die ijskoffie. Van Douwe Egberts. Erg lekker! Maar niet teveel want ik geloof dat Chocomel al minder kcal’s heeft. Niet erg gezond en voedzaam dus. Dat kreeg ik echter wel makkelijk weg.

Mijn caffeïne inname is dus sinds 5 weken radicaal omlaag gegaan. Wel met 80%. Misschien wel 90%. De hamvraag: mérk ik daar nu wat van? Je hoort en leest wel eens: koffie is niet zo goed, en cola al helemaal niet. Ook niet voor je tanden, enz.

Ik ben nu dus meer dan een maand koffieloos: ik heb niet het gevoel dat ik er nu nog erg last van heb. De eerste week, twee weken had ik wel het gevoel dat ik vermoeider was, maar… dat kon ook simpelweg door de restantjes van mijn ziek zijn komen.

Mijn bonenkoffieapparaat staat nu dus redelijk stof te happen. Ik doe hem natuurlijk niet weg, want bezoek kan ook wel eens koffie willen hebben. En misschien komt de drang bij mij alsnog opzetten. Voor nu mis ik het niet. Beetje saai is het wel hoor. Geen cappuccino na het diner (thuis of buiten de deur).

Voor nu kijken we even hoe dit koffieloze-experiment verloopt.