cvanekerisNormaal schrijf ik niet zo snel iets over politiek. Daar kun je beter van wegblijven, want met zoals met meerdere onderwerpen des levens: daar liggen de meningen vaak zo ver uit elkaar, daar kun je nooit fatsoenlijk en kwalitatief over discusseren. Net als religie.
De kwestie Qatar is nu natuurlijk dagelijks in het nieuws. Het WK voetbal staat voor de deur, en dat is voor een beetje voetballiefhebber natuurlijk hét hoogtepunt op voetbalniveau. Ik ben geen die-hard voetbalfreak, in de zin dat ik allerlei wedstrijden van verschillende competities over de hele wereld volg. Maar als het gaat om internationale landenteams, zoals op het EK of WK of Copa America, dan vind ik het wel leuk om te zien.
Ik heb als (hypocriet) voordeel dat ik half Nederlands, half Argentijns ben, dus mijn winkansen als fan zijn tijdens zo’n WK dubbel zo groot. Verliest Nederland, dan kan ik nog voor Argentinië zijn en andersom. Hoewel ik toch vaak voor de underdogs kies en dat is in Nederland ‘kiezen voor Argentinië’. Da’s meer gein hoor. Het zou mooi zijn als Nederlands eens wereldkampioen kan worden, maar goed.
Er is dus veel (terecht) tumult over het gegeven dat het nu in Qatar wordt gehouden. Allemaal politiek en kapitaal. En op een onfraaie manier. Er zijn duizenden mensen slecht behandeld, ziek geworden en zelfs overleden tijdens het opbouwen van alles rond het WK 2022.
Dat is een schande.
Dat zou alle glans moeten weghalen van zo’n event.
Nu is in het nieuws dat de FIFA brieven heeft rondgestuurd dat ‘men zich vooral op het voetbal moest focussen, en niet op politieke randzaken’. Lees het artikel hier op nu.nl
Ja, lekker makkelijk gezegd. Zo’n land wil natuurlijk de boel commercieel uitbuiten en de gemaakte investeringen terugwinnen. Die zitten niet op ‘bloed’-verhalen en negatieve kritieke te wachten.
Schandalig dus.
Maar, wat zou je doen als voetballer: zijn er voetballers die de ballen (!) hebben om te zeggen: ik doe hier niet aan mee, dan maar geen WK. Dat kan ook maar eens desastreus voor je carriere zijn. En zo’n positie innemen is ook weer anders als je een stervoetballer op 20-jarige leeftijd of 35-jarige leeftijd bent (want: bijna einde carriere) Best een lastige keuze.
En als kijker? Heeft het uberhaupt zin om niet te kijken? Voelt iemand daar wat van? Nee, alleen jijzelf. Je ziet de wedstrijden niet. Kun je gewoon kijken zonder te denken aan alle ellende eromheen?
Ik denk het wel he. We kunnen ons daarvoor afsluiten, als mensen. Of, heb je een andere mening? Ik ben benieuwd.