Hardlopen – deel zoveel

Mijn hardloop-ervaringen had ik al eerder gedeeld in dit blog, maar het is er weer tijd voor om er iets over kwijt te raken.

Hardlopen vind ik altijd zo’n term, die niet helemaal fysiek bij mij past, heb ik het gevoel. Het is meer joggen. Of sjokken. Toch doe ik het al, ik denk, een jaar of 20. Maar ‘met plezier’ ? Moewah, nee. Eerlijk gezegd: als ik mijn hele leven gegarandeerd ‘in shape’ zou blijven zonder te hoeven sporten (of op consumpties), dan zou ik nooit hardgelopen hebben.

De laatste jog ik wel weer regelmatig hoor. En elke keer weer: als het er op zit: dan heb ik wel dat voldane gevoel. Ik voel me dan ook beter, fitter, energieker, etc. Maar deze week had ik een heel behoorlijk drukke week met heel veel afspraken, meetings, door het land, etc. Dan heb ik ‘s avonds geen energie of puf meer om te joggen. Als ik meer thuis had gewerkt, dan had ik nog op de hardloopband kunnen staan tussendoor. Maar dat tussendoor ging ook niet goed deze week, omdat er extreem hete dagen zijn. Ga maar eens op de hardloopband (of buiten dus) joggen als het rond de 30 graden is. Je ziet ze wel, die doorgeWINTERde mensjes, maar daar hoor ik niet bij, want zoals ik al aangaf: ik doe het niet écht voor de lol.

Wat ik altijd wel mooi vind: als je dan zegt: ik heb ‘s avonds geen puf meer om te lopen want moe, gestressed, druk, enz, dat mensen dan gaan zeggen: “oh, ja, maar dan moet je JUIST hardlopen he?”. Het mooie vind ik dan: dat komt nooit van mensen die dan zelf regelmatig sporten, maar deze wijsheden uit tekstjes halen op instagram, websites, magazines of op verjaardagen. Mooi is dat, he?

Anyhow: zaterdag jl. heb ik voor het laatst gejogd; lekker buiten ‘s avonds laat toen het heel sterk was afgekoeld. Het is nu vrijdag. Dan baal ik toch wel weer: bijna een week geleden. Ik moet vandaag echt joggen. Van mezelf. Is hardlopend verslavend dan? Nou, voor mij nu dus niet, anders was ik wel eerder deze week gegaan. Maar het zit wel in mijn systeem om dan er geen te groot gat in te laten vallen, want dan krijg ik dat gevoel van: “nu heb ik voor niks zo opgebouwd de laatste maanden”. En dat is, gezien mijn vorige blog dus, al vaker gebeurd. Dan ben je weer maanden niet aan het sporten, en dan moet je weer helemaal opnieuw opbouwen.

Wat een gedoe, dat sporten!