De oneindige zoektocht naar een vis. Een pluche vis.

Ergens in 2014, kochten mijn ex-vriendin Karina en ik bij een Kruidvat in Antwerpen voor een euro of tien een pluche Nemo-vis. Je weet wel, die clownvis uit de populaire tekenfilm. Zomaar, omdat het een grote knuffel was, en niet duur. Was leuk voor Yogi, de oudste (en toen enige) Pembroke Corgi die we hadden. Yogi is nooit zo heel spelerig geweest, maar van Nemo heeft hij nog wel gebruik gemaakt. En enkele jaren later kwam Charlie; de driekleur corgi; met zwart ruggetje. Op de foto te zien, met eerder genoemde Nemo. Of eigenlijk: Nemo’s. Want de originele Nemo is afgestaan voor Yogi; die had weinig interesse maar zijn adoptiebroertje Charlie vond rust en troost bij de originele Nemo. Alleen, …. zo’n plucheknuffel word ranzig, vies, oud, versleten.

Hij is al enkele keren gerepareerd, cq. dichtgenaaid. En talloze keren in de wasmachine geweest. Andere speeltjes of knuffeltjes waren niet zo populair als Nemo. Er is iets met Nemo. De vorm? Het stofje? De geur? Nee, dat laatste: kan toch niet na zo vaak wassen? Zou je denken he? We kochten een andere Nemo. Via internet of in een winkel; ik weet het niet meer. Dan kon die oude Nemo weg. Zou je denken he? Maar nee. Blijkbaar ging dat er niet in. Zie de foto; deze foto kwam ik tegen op mijn iPhone. De nieuwe Nemo heeft het hart van Charlie niet gewonnen: die blijft stug in de oude Nemo happen of er op liggen.

Ik weet niet eens meer waar de nieuwe Nemo is gebleven, eigenlijk. We hopen in iedergeval dat de oude, enige, echte, originele Nemo nog lang meegaat: in welke vorm dan ook. Bij het wisselen van hun onderdak (elke week wisselen ze enkele dagen bij mij af, met een verblijf bij Karina), gaat Nemo steevast mee in de tas met andere speeltjes. Nemo vergeten? Da’s geen optie. Dan word er teruggereden. Nemo en Charlie zijn onafscheidelijk. Rare beesten, die Corgi’s.

Oh, in een oudere post op dit blog, zie je Yogi dus nog met nemo 😉 Klik hierrrrrrrrrrr….