cvanekerisIk heb een festisj. Een zwakte. Of misschien zelfs een verslaving? Geurtjes. Niet alleen eau de toilettes, maar ook interieurparfums. Of van die geurkorrels voor in de wasmachine. Of van die zakjes met een sterke geur die je in een kast kan stoppen. Ja, dat is mijn metroman-zijde denk ik. Misschien zelfs een beetje gay? Maakt me niet uit. Ik vind het fijn om in een frisse omgeving te stappen, slapen, zitten, lopen. Alleen, soms krijg ik commentaar. Wat ik an sich wel snap. Want in elke kamer van mijn woning een ander interieurparfum, is ook niet echt normaal. En dat de Corgi’s naar Rituals ruiken, of Ariel, of een ander luchtje. Tsja.
Ik heb eens mijn gelijke gevonden overigens: een Engelsman waarbij we een jaar of twee, drie geleden op vakantie waren: we hadden bij hen (John en Ann) enkele dagen een bijhuis gehuurd. Supertof. De omgeving, de woning, alles. Maar John had een afwijking. Overal en alles was geparfumeerd. Verder een heel bonkige, mannelijke man, maar ook gek op interieurparfums, zakjes met lucht, geurkorrels, noem maar op. Ik heb het nooit met John besproken of kenbaar gemaakt, maar ik herkende veel van mezelf in John. Maar goed, terug naar 2021: kwam ik dus ineens Zwitsal interieurparfum tegen! VERDOEMENAAN! Die lucht van Zwitsal-poeder. Babylucht. Iedereen vind die lucht aangenaam. In interieurparfum-vorm! Hebben!
Haha, ik schaamde me een beetje, maar heb de schaamte overwonnen. Heb het flesje geinstalleerd in mijn thuiskantoor. Ja, het ruikt zoals je het verwacht en kent. Nu maar wachten tot alle andere interieurparfums her en der op zijn in huis, en dan alles maar vervangen door deze Zwitsal-luchtjes. Eén grote Zwitsal-walhalla in huis. Benieuwd hoe lang het duurt voordat ik zelf Zwitsal interieurparfum ga ademen.