cvanekerisIk belicht Talk Talk te weinig. De synthpop band uit de jaren ’80 die internationaal hoge ogen gooiden. In de jaren ’80 was er veel goede muziek: veel synthesizers weliswaar, maar ook goede stemmen en aanstekelijke melodieën. Met teksten heb ik doorgaans niet zo heel veel, tenzij het mij goed uitkomt: meestal zijn het dan de emotioneel getinte nummers ofzo.
Maar goed: Talk Talk. Ik kwam door Avro Toppop of Countdown, ik weet het niet meer, in aanraking met hun eerste nummer: Such A Shame. De clip was raar, de zanger was raar, de muziek was anders dan ik had gehoord.
Later kwam “Life’s what you make it” (een motto van mij ook) als nummer uit, en dat werd ook een grote hit. Een dreunende, pakkende piano-riff in het begin. Tot en met het eind. Een rare clip. Weer die vreemde zanger met een zonnebril midden in het bos. Het had wat aparts. Daar hou ik wel van: anders dan anders (zijn).
Ik was toen een jaar of 12, 13. Ik had een krantenwijk. En een discman. Ik had “The Best Of Talk Talk” bij een lokale CD-verhuurbedrijfje gehuurd bij ‘t Eiland in Arnhem (met een zak van een eigenaar, maar dat terzijde). Ik hoorde het album 2, 3x en bedacht me: die wil ik zelf hebbben. Kan wel eens van mijn eerste CD’s geweest zijn.
Grijs gedraaid heb ik die. Niet een beetje lichtgrijs, nee, grijs, donkergrijs, totdattie bijna transparant was.
Wát een muziek. Echt zó goed. Ja, dus ik roep wel eens: ik hou van gitaarmuziek én Sia (wat niks met gitaarmuziek te maken heeft: elders in dit blog diverse lofzangen over mijn muze Sia Furler) maar ik moet daar aan toevoegen: ook van Talk Talk.
Nee, niet te verwarren met Modern Talking. Dat foute Duitse duo. Nee, Mark Hollis (zanger, pianist, componist en legende) was alles behalve Duits en fout. Wel was hij de muziekbranche vrij snel moe (dat deelt hij met Sia) en keerde de branche de rug toe. Helaas, want er had nog veel moois uit Mark Hollis kunnen komen: hij is enkel jaren geleden overleden na een kort ziekbed.
Mark Hollis: mocht er ergens in het hiernamaals internet zijn en je Googled jezelf, en je stuit dan ook nog eens op dit blog met Google Translate: weet dat je mijn jeugd hebt gevormd op muziekaal gebied.
Hieronder een foto van Mark Hollis en twee van zijn grootste hits. Maar dat is eigenlijk niet voldoende. Luister eens naar Today: in het midden: het drumgedeelte. Of luister eens naar een ander favoriet van mij “Living in another world”. Pfff…. Muziek. Het kan zo mooi zijn.
Such a shame | misschien wel hun grootste hit
Life’s what you make it | nog een grote hit uit de jaren ’80 (wie kent dit niet?)
Living in another world | was geen heel grote hit, maar wel één van mijn favorieten:
muzikaal zó goed in elkaar gezet
Rest in peace, Mark Hollis (1955 – 2019)
De lyrics van Life’s What You Make it. Kort, bondig, doeltreffend én spot on…
Baby, life’s what you make it
Can’t escape it
Baby, yesterday’s favorite
Don’t you hate it
Baby life’s what you make it
Don’t back date it
Baby, don’t try to shade it
Beauty is naked
Baby, life’s what you make it
Celebrate it
Anticipate it
Yesterday’s faded
Nothing can change it
Life’s what you make it