cvanekerisZelfde recept als vorig jaar: de Facebook-pagina met vermiste huisdieren postte zondag een bericht. Hondje Tiara was ontsnapt. Ze had een schrijnend leven in Bosnië gehad. Ze was door een liefkozende dame uit Arnhem geadopteerd, om hier een beter leven tegemoet te gaan.
Op de dag van aankomst hier in Arnhem, ontsnapte het hondje Tiara. Ze had nog geen minuut haar nieuwe huis mogen ervaren. Ze ontsnapte uit angst waarschijnlijk. Een lang transport naar Nederland, al die vreemde mensen weer opnieuw. Begrijpelijk. Niet beseffende dat haar nieuwe eigenaresse écht het beste met haar voor had. Dat moest ze nog ervaren.
En weer met een handvol mensen in een Whatsappgroep fanatiek zoekend naar het hondje. Dagen lang. ‘s Ochtends, ‘s middags, ‘s avonds. Probeer zo’n hondje maar te vinden. We moesten het hebben van zichtmeldingen. Die kwamen mondjesmaat, maar dat ging, net als de vorige keer, alle kanten op. Zijn het wel serieuze meldingen of mensen die er mee bezig waren. In zo’n Whatsappgroep ook veel ergernissen: mensen die het allemaal beter weten, maar van achter hun keyboardje ondertussen niet actief mee helpen zoeken.
Vanmorgen een doorbraak: een videootje van Tiara: rennend in Rozendaal. De serieuze mensen uit de groep, hop, die kant op. Ik kon eigenlijk niet qua werkzaamheden, maar fuck it: ben toch gegaan. Met fiets of auto? Met fiets was dáár handiger, maar dan zou ik langer onderweg zijn. Toch maar met auto.
Weer veel dezelfde gezichten als gisteren. Blij te zien dat mensen toch weer fanatiek mee zochten! Wat erg vervelend was (daar is het laatste woord nog niet over gezegd): het hondje dook ergens een tuin in, op een specifiek adres in Rozendaal. Die man was in de tuin met wat werkers; die had heel onbeschoft en irritant gedaan en vond het maar vervelend dat mensen even heel kort in zijn tuin het hondje wilde proberen te vangen. Dat was bijna gelukt. De eigenaresse was op een meter afstand van Tiara. De overbuurvrouw kwam er aan rennen, wilde helpen, daar schrok het hondje van, en zoef… weg was ze weer. Die asshole van een vent: waarom werk je niet even mee…? Wat kost je dat nou, want…
Na een uurtje verder fanatiek zoeken kwam het verschrikkelijke bericht dat ze bleek aan gereden te zijn op de A12. Ze had het niet overleefd. We waren allemaal stuk in de Whatsappgroep. Kutzooi. Zo triest: dat hondje had een beter leven kunnen hebben, maar het mocht niet baten.