De dagen ná de klap op mijn hoofd [update]

Het is nu vrijdag. Enkele dagen na de harde klap op mijn hoofd, waar ik van de week over schreef. Klik hier om dat blogje te lezen.

Ja. I know. Ik heb eigenwijs gedaan. Die harde klap zou alleen wat hoofdpijn veroorzaken. Dacht ik. De rest van de (maan)dag ging het ook wel. Het is nu vrijdag, en het lijkt wel alsof ik de laatste 2 dagen er meer last van had, dan de dag van de klap zelf. Of ja, ‘last’, meer bewustwording. Op internet gelezen dat je vooral rust moet pakken, weinig schermtijd, minder activiteiten, niet sporten. Allemaal niet gelukt. Of eigenlijk ‘niet gedaan’.

Talloze mensen om mij heen bezorgd: “Ben je al naar de huisarts geweest?”.
“Welnee, da’s niet nodig” riep ik dagen, want het leek wel mee te vallen. Tsja ja. Eigenwijs dus, want nu ben ik vanmorgen toch bij de huisarts geweest. Die kan, zoals ik al had verwacht, niets doen. Niets wat ik nu al doe. En, natuurlijk de opmerking dat ik maandag had moeten langskomen. En dat iemand even had moeten meerijden, want zelf autorijden zou dan niet de bedoeling geweest zijn.

Nou, het is nu dus vrijdag. En gistermiddag had ik bepaald om toch maar even wat meer rust te pakken. Dus ook afgehaakt voor een donderdagmiddagborrel. Gelukkig is het nu weekend. Geen werkdruk of andere soorten van afspraken. Pff! Suf van mij. Had bij zo’n harde klap wel degelijk gelijk naar de huisarts moeten gaan. Anderzijds: hersenschudding? Wat je niet hebt, kun je niet schudden…