cvanekerisIk liep laatst met de hondjes buiten, en toen begroette ik een krantenbezorger die ik vaker zie. Heel aardige man. Schat hem rond de 40. Had wel dikke jas aan, terwijl het toch al best warm was. Ik vermoedde dat hij van origine uit Sri Lanka of iets uit die hoek komt. Hij begroette terug, en ik vroeg hem, terwijl ik doorliep: “Lekker weertje, he?”. Ja, een cliché om over het weer te beginnen. Het opende echter wel een leuk, informeel en zelfs lieflijk gesprek.
Hij stotterde wat en sprak niet heel goed Nederlands. Ik had met hem te doen, maar naar mate het gesprek vorderde (hij was vooral aan het woord, en dat vond ik he-le-maal prima). Ik vond het mooi om te horen dat hij vertelde dat hij een paar krantenwijken had, met plezier deed, en mensen niet moesten klagen over het weer: dan weer te warm, dan weer te koud, hij woonde in Arnhem Zuid (Malburgen West), deed ook om de week afwaswerk bij de lokale Chinees, had maar liefst drie e-bikes en noemde trots de merken en de nieuwprijzen en ook dat hij sinds 2 jaar samenwoont.
Wauw! Die zag ik niet aankomen; maar vond het heel fijn om te zien dat iemand zo in het leven stond (niet zeuren, werken, doorgaan, maak er iets van).
Ik zal deze mooie persoon vast weer tegenkomen in de wijk!