Verzamelwoede. Maar alleen digitaal. Denk ik.

Ken je die televisieprogramma’s (nog) ? Volgens mij zijn ze er niet meer. Van die mensen die hun hele huis vol rotzooi hebben, omdat ze niks kunnen weggooien. Nee, dát heb ik zeker niet. Ik heb het alleen digitaal, kwam ik achter. Wat dat dan betekent? Nou, ik merk dat ik al jarenlang heel veel films en series verzamel, download zeg maar. En muziek ook. Nog veel langer doe ik dat. Ja, ik heb Spotify, en dus alle denkbare muziek ooit, onder een klik met je muis of vinger. Toch vind ik het fijn(er) om klassieke MP3 bestanden te hebben. Digitale audiobestanden. Is het controle? Nee. Is het old-skool-denken? Misschien. Mijn nichtje weet en kent niet beter dan Spotify, maar ik vind MP3’s leuker. Zijn gewoon digitale muziekbestandjes, kun je verder niks mee behalve afspelen. En verzamelen dus.

Ook als ik op een tripje ga, vooral als ik alleen ga: ik neem de laptop mee, die duw ik vol met series en films, want stel je voor dat ik op de hotelkamer even verveel, dan kan ik mooi die lang gewenste serie of film eens gaan kijken. Maar je raadt het al: die komen ongezien weer terug. En toch blijf ik het vaak doen. Beter meeverlegen dan onverlegen ofzo. Ik heb ook in de auto’s geheugenkaarten (SDkaarten, USB-stickjes) vol met muziek. En uiteindelijk, als ik dan een lange autotrip maak, luister ik toch via internet vaak naar Radio2 of Veronica. En dan soms draai ik een passend nummer waar ik even zin in heb, maar dan gaat hij weer terug naar de radio. Ook voor het nieuws.

Ik ga nooit meer alle verzamelde films en series kunnen afkijken in mijn leven. Tenzij ik nu begin en niet meer stop met kijken, misschien. Maar dat trek ik dus niet. Vind ik ook niet leuk of interessant. Van een 2-uur-durende film kan ik al vaak een 4-delige serie maken, omdat ik na een half uur kijken stop. Iets anders ga doen, en op een later tijdstip die film weer afkijk. Of een deel daarvan. Mijn oudere neef kan gewoon ’s morgens beginnen met een nieuwe serie opzetten op Netflix, en dan einde avond alle afleveringen gezien hebben. Hoe dan!

Dus, mis je een film of serie, die je ooit wilde zien, vraag het mij: grote kans dat ik die in mijn collectie of. Of kan krijgen. Leuk! En qua muziek: van al mijn idolen heb ik alle muziek. Logisch bijna. Maar door Spotify en YouTube, krijg je ook nog suggesties: dus zo leer je ook weer nieuwe muziek kennen. Wat Netflix ook doet: “Vond je deze serie of film leuk? Dat vind je dit misschien ook wel leuk!”. Superhandig, als je even inspiratieloos bent natuurlijk. Dat kan niet met losse MP3-tjes op je harddrives. Ja ja, I know. Misschien toch old-skool. Ondanks dat mijn leven (en vooral ‘zakelijk’ leven) bestaat uit digitaliseren van processen, projecten en organisaties. Zie, ook ik heb, net als élk ander mens, tegenstrijdigheden!