Smetvrees

Heb ik wel of niet smetvrees. Vraag ik mijzelf wel eens af. Of ben ik ‘gewoon snel vies van bepaalde zaken of dingen’. En dan bedoel ik meer gericht op alledaagse zaken. Vanmorgen had ik op kantoor een presentatie: dan zie ik (andermans) koffievlek; dan haal ik toch effe snel een natte doek om het schoon te maken; en ik zat nota bene niet eens aan die kant van de tafel. Openbaar toiletbezoek: ook zo’n dingetje. Wat als je voorganger er een enorme bende van heeft gemaakt, en jij (want: geen andere keuze) daarna voor een onschuldige plas. Degene die NA jou komt, kan wel denken dat jij degene bent die er zo’n zooitje van heeft gemaakt.

Of, door iemand anders gesmeerd brood: ik neem het alleen aan als ik ik die persoon ken (alszijnde iemand die erg schoon op zichzelf is). Kijk, op de foto mijn auto na een modderige bosweg: maar het interieur van de auto is op enkele korrels of wat Corgi-haartjes na, altijd ultraschoon: dat vind ik fijn. Ik denk ook dat dat wat zegt over iemand. Misschien ben ik wel een zeikerdje, maar ik hou van fris en schoon: op mezelf, mijn kleding, huis, auto, etc. Soms ontkom je er niet aan dat iets viezig is of wordt; ook geen ramp, want je leeft niet in een steriel labarotorium of museum, maar hoe ga je er daarna mee om. Bergen hoge afwas van één of meerdere dagen ervoor: nee. Hoe staan jullie hier in? Als je bijvoorbeeld bij iemand thuis op bezoek komt naar aanleiding van een marktplaats-advertentie ofzo: dan heb je soms niet veel keuze: effe tanden op elkaar?