cvanekerisNee, nee, ik bedoel hier een keer niet mezelf mee. Zo’n grootheidswaanzin heb ik niet. Ik las lang geleden eens een artikel over een onderwerp van gelijke strekking. Kijk maar eens naar de grote machthebbers op gebied van data/informatie, dus niet de politieke leiders. Hoewel er ook maar weinig types als George Clooney en Brad Pitt in de politiek zitten. Maar voormalig computernerds als de oprichter van Facebook, de oprichters van Google, Elon Musk, Steve Jobs, Jeff Bezos (Amazon), Bill Gates. Ze vullen de lijstjes van meest machtige en rijke mensen ter wereld. Allemaal mensen die van hun nerdhobby’s hun beroep hebben gemaakt. En hoe! Steve Jobs was dan geen prototype nerd, maar wereldvreemd was hij natuurlijk wel. Fantastisch om zijn biografie te lezen overigens. Elon Musk is ook wel een aparter type: die heeft toch nog wel ergens charisma, vind ik. Die andere gasten zijn gewoon übernerds. Maar ze domineren wel internationaal het bedrijfsleven. Hun stem telt mee. Hun bedrijven hebben macht, dominantie en vaak monopolie-posities.
Dus tsja, veel nerds van vroeger zijn nu gewoon zeer machtige personen. Maar dit is niet alleen op wereldschaal het geval hoor. Kijk maar naar het Nederlandse bedrijfsleven. IT’ers zijn érg waardevol en kostbaar. Vaak drijven hele organisaties op hun kennis en capaciteit. Dus ook om je heen hebben veel (veelal) mannen die vroeger nauwelijks zonlicht zagen en de hele dag zaten te ‘computeren’ nu erg veel zeggenschap binnen een bedrijf. Overigens zie ik dat lot niet op de gamende jeugd van tegenwoordig hoor. Ik vrees dat er weinig terecht komt van de jongens die van ‘s ochtends tot diep in de nacht zitten te gamen, en tandenpoetsen hebben vervangen door Red Bull zuipen.
Ik ben zelf ook opgegroeid met een computer in huis, puur omdat mijn vader dat in de jaren ’80 zo’n leuke gadget vond. De beste man was denk ik één van de eerste gadget-freaks van Nederland. Trots als hij was, toen hij een koffiezetapparaat had gekocht die gewoon een timer had. Zo kon hij de avond ervoor al koffie prepareren, zodat het de volgende morgen om 08:00 vers gezet werd. De nerd.
We hadden dus een Commodore 64 in huis. Mijn broer vond vooral gamen toen erg leuk, en ik was meer geinteresseerd in het hoe, wat en waarom bepaalde dingen gemaakt konden worden. Kon uren pielen met allerlei programmaatjes om zogenaamde demo’s te maken (animaties, met geluid, etc). En mijn vader? Die zei wel eens: “Tsja, ik heb nu gewoon een 2500 gulden kostende patience-machine in mijn woonkamer staan”. Veel meer deed hij er niet mee. Internet bestond toen overigens nog niet.
Dus, lieve mensen: wees lief tegen nerds. Ze kunnen in de toekomst misschien wel je werkgever worden. Of die van je (klein)kinderen.