Lange treinreizen? Dat doe ik niet meer zo snel.

Marco ken ik al meer dan 20 jaar. We begonnen ooit als collega’s, en werden vrienden. Zoals ik ook met een paar anderen vrienden werd van die werkgever toendertijd. We hadden samen bedacht om een paar dagen naar Wenen te gaan. Met de trein. Maar dat werd München, omdat Wenen wel een heel slechte verbinding had. Je moest wel erg vaak overstappen: de Duitsers waren met de treinverbindingen/-rails bezig. Zoals ze ook altijd met wegwerkzaamheden bezig zijn. Dus Wenen was een te lange trip qua tijdsduur.

Ik was wat sceptisch. Met de trein. Althans: vanaf Arnhem. Je zou twee uur over Arnhem-Dusseldorf doen. En van Dusseldorf naar München ook nog weer een uur of 7. Of 8. Ik weet het niet meer precies. Maar goed: ik als fervent autorijder, was zelf gewoon met de auto gegaan. Tot 1000 km vind ik dat prima. En leuk. Muziekje op. Tankstationnetjes langs. Koffietje. Broodje. Het uitzicht langzaam zien veranderen van het platte Nederland naar het al minder platte Zuid Duitsland.

Maar Marco houdt niet van lange autoreizen. Achteraf hield hij ook niet van lange treinreizen. Ik heb een concessie gedaan. Ik wilde me laten verrassen, want hoorde vaker goede berichten over lange(re) treinreizen.

Ofwel: toch maar met de auto naar Düsseldorf gegaan, en vanaf daar met de ICE-trein naar München. An sich wel relaxed: je rijdt soms met hoge snelheden, die je met de auto niet haalt. Anderzijds: ook vertragingen. En veel mensen om je heen. In krappe ruimten. Slepend met koffers of grote tassen. Tegen elkaar aan beukend omdat ze onder de stoelen bij een stopcontact moeten. Of hun grote tas weer uit het bovenrek moeten tillen. En zo voorts en zo verder.

Zou ik het weer doen? Niet snel. Ik ga toch veel liever met de auto. Tot 1000 km. Misschien 1200 km. Afhankelijk of je wel of niet alleen rijdt. Boven de 1000 km is vliegen weer het overwegen waard.

In Juni ga ik dus naar een concert van Ludovico Einaudi. De Italiaanse neo-klassieke pianist, waar ik al vaker over schreef. Maar naar Rome dus. Dan ga ik met de vliegtuig. Dat is ver boven de 1000 km. Het moet wel relaxed blijven. Met de trein ga ik in iedergeval zéker niet (meer).