Hoe mijn moeder het begrip “onbeperkt buffet” leerde kennen

In elke familie, vrienden- of kennissenkring zijn ze er wel: van die steeds terugkerende hilarische anekdotes en verhalen. In onze familie zijn er ook diversen. Eén van die verhalen, vertelde ik recent ook weer aan iemand. Toen dacht ik: ik schrijf het eens op, dus bij deze.

Een jaar of twintig geleden alweer, schat ik zo in, had mijn moeder een partner, en samen met hem, mijn broer en mij, wilde ze eens een ‘onbeperkt buffet’ proberen bij een Kantonees restaurant in Nijmegen. Ze had namelijk in de zondagkrant (kent iemand dat nog?) gelezen dat er een onbeperkt buffet zou zijn. Dat fenomeen was toen nog niet zo heel erg bekend, volgens mij. Tegenwoordig word je doodgegooid met ‘all you can eat’-concepten.

Enfin, mijn moeder, haar vriend, mijn broer en ik dus op een zondag naar Nijmegen. We gingen aan tafel zitten, en op een gegeven moment zijn we alle vier naar het buffet gelopen. Mijn broer en ik min of meer samen, en mijn moeder met haar vriend. Mijn broer en ik hadden beiden een paar dingen opgeschept en gingen terug naar de tafel.

Mijn moeder en haar vriend waren wat langer weg, maar kwamen denk ik na een minuut of 5 er ook aan lopen. We keken op het bord van mijn moeder, en die had me een berg eten opgestapeld op haar bord, en ze keek tegelijk naar onze borden en zei: “Huh? Waaroem hebbe joelie zo weinig gepakt?” (ik zal het Argentijns-Nederlands even vertalen: ze vroeg dus waarom wij zo weinig hadden opgeschept).

Mijn broer en ik zeiden iets van: “ja, maar alleen om wat te proeven, we lopen straks wel nog een keer”.

Mijn moeder haar reactie:

“Ohw….. mag dat ook?”

Haha, suf en hilarisch natuurlijk. Ergens in haar hoofd dacht ze dus dat ‘onbeperkt eten’ éénmalig zoveel mogelijk op je bord stapelen betekende. Nou, mijn broer en ik lachen, en sindsdien weet mijn moedertje ook wat ‘onbeperkt buffet’ betekent.