cvanekerisWow! Het is mij gelukt. Iemand die pissig reageerde, niet nog pissiger te maken doordat ik fel reageerde. Haha, wat klinkt dat he? Ik was altijd meer van “fight fire with fire” en uit de heup schietend. Maar nu had ik meer bedenktijd. Wat is het verhaal?
Ik stond vanmiddag met mijn auto te wachten bij wasboxen in Arnhem Noord, want de recente Sahara-zandstormen hadden mij(n auto) uiteraard ook niet overgeslagen. Dus geheel zen door het mooie weer zat ik in mijn auto te wachten, totdat één van de wasboxen leeg kwam. Er ging een klein zwart Volkswagen Lupootje (de voorganger van de Up) achter mij staan. Een minuutje ofzo, schatte ik zo in. Totdat ze (bleek achteraf) met een hoop theater en volgas om mij heen reed, oogcontact zocht en duidelijk scheldend en tierend naar mij gericht op de wasstraat afreed.
Ze stond dus achter mij te wachten om de wasstraat in te rijden, en niet in één van de wasboxen. Ze was duidelijk MEGAKWAAD omdat ze een minuut achter mij stond te wachten en het voor haar niet duidelijk was dat ik NIET de automatische wasstraat in wilde.
Jeetje, wat een onnodige agressie. Enfin, relaxed ging ik mijn auto handmatig wassen: althans, eerst even zelf inweken en afspoelen, alvorens ik de wasstraat in reed: ik had bedacht dat dat anders wel krassen zou kunnen opleveren. Zeer relaxed ging ik met 2 minuten wasstijd aan de slag. Toen reed ik alsnog de wasstraat in, en kwam daar na 5, 6 minuten shinend weer uit. Althans, mijn auto. Ik zelf niet. Daar is meer voor nodig.
En hee…. dát is lachen… ik reed de wasstraat uit en dan kom je in het gedeelte waar je je auto dan kan stofzuigen. Precies naast de zwarte VW Lupo was een plek vrij. De auto van die agressieve dame dus. Ik had natuurlijk al minutenlanggggggggg nagedacht wat ik zou doen: haar ook verrot schelden (ordinair he?), of juist overdreven aardig of niks. Het laatste was geen optie. Het eerste was niet handig en chique, dus ik koos voor de tweede optie: overdreven blij doen. Kijken hoe dat zou uitpakken.
De titel verraad de uitkomst al een beetje he? Ik zag haar staan, naast haar auto, stofzuigend. Ik zette mijn auto er naast, maar zij had niet door dat ik degene was die ze een paar minuten geleden had uitgescholden. DENK IK. Zo kwam het over. Dus ik sprak haar aan:
“Zo, ben je weer een beetje afgekoeld?”
Ze reageerde wat overvallen en ik zag gelijk: ze is niet zo’n kwaaie.
Of ze speelde dus de vermoorde onschuld of ze wist helemaal niet precies wat voor auto(bestuurder) ze zo lelijk had zitten toeblaffen.
Dus ik zei maar voor de zeker- en duidelijkheid: “Ja, ik stond daar net te wachten en jij ging helemaal los, terwijl het héél duidelijk was dat ik NIET de wasstraat in hoefde”
“Oh, ja, uh… ja, ik dacht: ja, godverdorie, sta ik hier voor niks te wachten.. en jij, ja, jij stond daar maar.. en dus, tsja”, mompelde en stamelde ze.
“Maar, het was vrij duidelijk hoor, want andere auto’s gingen gewoon links langs mij de wasstraat in, maar misschien was je dat niet opgevallen?” (en dat zei ik allemaal HEUL lieflijk)
“Ohw, ja, nou, ja, sorry, het spijt me dan… Tsja, vrouwen he?”, zei ze zelf…. Daar moest ik wel om glimlachen, dat was ineens heel lief en week.
Dus ik zei: Ja maar lieverd, kijk, wat voor mooi weer het is, en je autootje is mooi schoon! Geen reden voor stress, paniek of boosheid toch?
Ja, echt overdreven van mij he? Maar ik vond dit rolletje ook wel een keer leuk.
“Ja, je hebt gelijk… nogmaal sorry… ik was uit het niets zomaar wat opgepakt…. okay, nou, ik ben klaar, fijne dag dan he! Doei!”
En zo turnde iets van agressie naar een lieflijk afscheid.
Zucht. Zo kan het dus ook.
Zou ik vaker moeten doen.
OF JA NOU NEE, ZIJ MISSCCHIEN! ZIJ REAGEERDE GELIJK ZO WILD!
Kalm Chris, kalm. Het ging nét goed…
Okay…. Zen…. ik kán het wel…. 😀