Heel even had ik spijt, maar al heel snel niet meer

Ik was onderweg, en reed door een woonwijk in Arnhem Zuid. Het regende. Vrij hard. Voor mij reed een zwarte Volkswagen Fox. Zo’n klein en oud gebakje. Prima. Ik reed er achter, en op eens ging die VW remmen. Midden op de weg. Bleek verderop dat er een bord stond dat de weg was afgezet. Zo abrupt en ineens remmen is ook gewoon gevaarlijk. Ze had de verlichting ook niet aan. Het was vrij regenachtig en grijs, en dan in een zwarte auto: doe je lampen aan. Toen sloeg ze de woonwijk in. Ik moest er achteraan rijden. Steeds abrupt remmen voor elke straat. Het viel mij op dat de banden veel te zacht waren. Leken wel zachte ballonnen. Dat is serieus gevaarlijk ook nog. En toen viel me weer op: ze was de hele tijd met haar hand de binnenkant van haar raam aan het schoonmaken. Sjezus. Ik begon me steeds meer op te winden. Op een stukje van 300 meter:
– geen verlichting
– geen richting aangeven
– binnenruit was blijkbaar niet goed doorheen te kijken
– zachte banden
– abrupt remmen steeds
En toen werd het nog erger: ze week plots uit voor een fiets, waardoor/waarna ze bijna een andere jongen van de fiets afreed. Die week uit en viel bijna.
Ja, sorry, maar GVD zeg. Ik zag mijn kans schoon, gaf een dot gas en mijn auto spoot naar voren. Ik haalde de auto in, zette hem voor die Volkswagen, remde af, en hoopte dat ze mij op tijd zou zien. Gelukkig. Dát ging goed. Ik stond stil. Zij stond stil. Ik trok mijn autosleutel uit de auto, en liep naar haar toe. Ze deed het raam open. ‘Ze’ was, zoals ik al vermoedde, een klein vrouwtje, kon net over dashboard heen kijken. Ik was witheet. En ik heb gelogen tegen haar.
Ik zei dat ik een politieman in burger was. Ze sprak slecht Nederlands. Naast haar zat haar zoon of kleinzoon, een jongen van een jaar of 12, 13.

Ik somde al haar fouten op. Fouten die ik binnen een tijdsbestek van 2 minuten slechts had geconstateerd. “Je moet je ruit schoonmaken. En je verlichting aan doen. En richting aan geven. En oh ja, pomp ook je banden op. Je hebt bijna een jongen aangereden!”, en toen loog ik dat ik haar ‘voor nu geen bekeuring zou geven maar een waarschuwing’. En dat ze niet mocht verder rijden zonder haar ruit eerst te ontwasemen. Ze zei op alles ja. Ze was onder de indruk. Niet dat ik zo indrukwekkend ben, maar wel dat ik plotsklaps binnen 6 seconden ofzo van moment van afremmen van mijn eigen auto tot aan haar zijruit stond. Ik had nog helderheid van geest om tegen haar zoon te zeggen: versta en begrijp jij wel wat ik zeg? Hij knikte ja, maar ik twijfelde.

Ik stapte in mijn auto, en vervolgde mijn weg naar mijn afspraak. Heel even had ik spijt van mijn directe en harde aanpak, maar al heel snel niet meer: ik keek in de achteruitkijkspiegel. Wat denk je? De verlichting had ze nu wel aanstaan. Maar ik bedacht me dat ik dat demonstratief had gedaan, bij haar (auto): ze reed gewoon doodleuk achter mij aan. Het dringende advies om de ruit schoon te maken werd dus helemaal in de Noord-Afrikaanse of Arabische wind geslagen.

Leer Nederlands. Leer autorijden. Nee, heeft niets met discriminatie te maken. Het zal jouw huisdier of kind maar zijn dat wordt aangereden. En dan? Precies.