Had ik eerder moeten weten! (ken je die uitspraak?)

“Had ik eerder moeten weten”. Het woord “weten” kun je ook vervangen door bijvoorbeeld “doen” of “kopen”. In deze laatste categorie, dus “had ik eerder moeten kopen” valt dit blogje. Het gaat over de Apple Air Pods 2 (model 2 dus). Toen ik ze enkele jaren geleden voor het eerst in het straatbeeld zag, vond ik het er maar raar uitzien: van die langwerpige verticaal in je oor hangende oordopjes. En hoewel ik al vanaf 2009, 2010 iPhones heb (vanaf model 3, heb ik ze bijna allemaal gehad) en dus Apple gebruiker op gebied van telecom, vond ik die oortjes maar raar. Lelijk. Overdreven. Tijdens het hardlopen gebruikte ik gewoon nog de traditionele oordopjes met draad: zelfs met mijn nieuwste iPhone 12.

Iedereen die ik sprak over die rare draadloze dopjes, was er lyrisch over. Maar dat effect veroorzaken Apple-producten sowieso wel vaak bij hun eigenaren. Let maar eens op: iemand die een iPhone heeft, zegt bijna nooit: mijn telefoon of smartphone, maar “mijn iPhone”. Dat is wel heel productbewust. Ijzersterke marketing, dat klopt.

Maar okay, ik dwaal af: terug naar de Air Pods. Ik ben al niet heel prijsbewust (schaam schaam), maar bijna 150 euro voor 2 oordopjes, voor die 2 heel soms 3 keer hardlopen in de week: dat leek me wat overdreven. Zeker met mijn historie van dingen soms verliezen: dure zonnebrillen zijn ook niet aan mij besteed. En ook paraplu’s heb ik vaker dan mij lief is per ongeluk achtergelaten op een terras bijvoorbeeld. Die angst had ik met deze dopjes ook. Neh, niks voor mij.

Tóch ben ik overstag gegaan, en heb ik ze gekocht. Niet echt impulsief dus, maar meer omdat het gehannes met zo’n draadje tijdens het joggen toch af en toe lastig is.

Nou, misschien voel je hem al aankomen: maar, verdoemenaan.. Ik ben ook fan. En wel gelijk! Ik opende het doosje na ontvangst, pakte de Air Pods uit, uit hun witte kekke designboxje, en gelijk “zei” mijn iPhone: “Ik zie Air Pods: zal ik ze connecten?”. Allemachtig wat gelikt.

Dus, gekoppeld aan mijn telefoon. En sjessis. Bah. Wat akelig. Zó goed en gaaf weer dit. Het geluid is fenomenaal. De innovatie en techniek ook: je doet ze in je oor, en ze gaan aan: oor-detectie dus. Doe je ze terug in het witte doosje: dan gaan ze automatisch laden. Zowel de oortjes als het witte opbergdoosje hebben dus een eigen accuutje.

En, … gisteravond moest ik iemand telefoneren en hoe fijn is het dat je telefoon gewoon op een kastje kan blijven liggen en je met de draadloze oortjes, in dit geval in mijn hotelkamer in het Lindner-hotel in centrum Antwerpen (aanrader, lieve mensen!), lekker kunt rondwandelen.

Zucht. Apple producten. Irritant mooi en goed.