Generaliseren. Discrimineren. Soms is het niet anders.

Natuurlijk, de titel is uitlokkend, maar discriminatie op basis van uiterlijk of afkomst heb ik nooit begrepen. Dat kan ook niet, want ik hád een Nederlandse vader en heb een Argentijnse moeder. Argentijnen zijn in Nederland natuurlijk nooit zo gediscrimineerd als onze Turkse of Marokkaanse landgenoten, maar toch heb ik van mijn moeder wel eens gehoord dat ze ‘voor minder werd aangezien’, als ze bijvoorbeeld iemand hier in Nederland belde van een winkel of instantie. Ze sprak natuurlijk niet vloeiend Nederlands, en dan hoorde je soms de andere kant van de lijn al zuchten en denken: “Oh god, daar gaan we weer”.

Ik wil het eigenlijk niet hebben over afkomst-discriminatie, maar over man/vrouw-discriminatie. En dan ook in de lichtste vorm. Niet op een ruwe manier, dat vrouwen geen mannendingen moeten doen en andersom, maar meer in van die kleinere dingen: zijn er inderdaad niet gewoon beroepen of hobby’s die wel degelijk bij mannen of vrouwen horen?

Okay, nog concreter: vrouwelijke bus- of taxichauffeurs: in de jaren 80 nog iets vreemds, maar tegenwoordig niet meer. Vrouwelijke Formule 1-coureurs? Nee. Vrouwelijke scheidsrechters bij herenvoetbal? Recent was er een voorbeeld, maar voetbal bestaat al honderd jaar. Maar vrouwen die shag rollen en roken? Dat blijf ik toch vreemd vinden. Heb ik ook lang gehad met vrouwen die in een kroeg bier drinken; ik zie toch liever vrouwen witte wijn drinken. Maar ook andersom: mannen die haken of breien, mannen die secretariële werkzaamheden doen, mannen die muntthee of witte wijn drinken of mannen die in van die kleine boodschappenautootjes rijden.

Een man-man rijdt gewoonweg niet in een autootje type ‘boodschappenkar’, zoals het ook een vreemd gezicht blijft als een vrouw uit een Audi A6 stapt: je denkt toch snel: auto van je man meegenomen? Of laat ik mijn Argentijnse macho-roots nu iets teveel gelden? Het tegenbewijs ben ik namelijk nog nooit tegengekomen. Vrouwen die ik sprak of spreek bevestigen ook nog eens vaak: ja, een ‘man’ die zelf als auto een Toyota Aygo of Fiat 500 heeft: dat is toch niet écht opwindend. Of is dat puur iets op autogebied? Wat toch vaak een mannending blijft? Lastig lastig!

Ps: voordat ik allemaal haat e-mailskrijg: er zijn tal van lijstjes (online) te vinden (en zelfs ook nog eens Juist van vrouwenblogs/-magazines) met “Top zoveel vrouwenauto’s”, kijk maar eens….

1. Vrouwpedia: populairste vrouwenauto’s van 2020
2. Libelle.be: de 10 favoriete vrouwenauto’s
3. Femme Frontaal: Top 5 vrouwenauto’s
4. Carlounge: Top 10 Favoriete auto’s van vrouwen

Ga zo maar door…