bron foto: Follow The Music

Mijn (éénmalige) voyeurisme bekentenis

Sommige mensen hebben een enorme drang naar het willen weten van dingen die hen eigenlijk niet zoveel aangaat. Kortgezegd: die nieuwsgierig, soms tot op het bot. Ik herken dat niet zo. Het boeit mij gewoon niet zo heel veel. Niet dat ik niks wil weten hoor, soms kan een goeie roddel wel leuk zijn: ik ben niet heiliger dan de paus, maar van die programma’s zoals Uitstel van executie, Help mijn man is klusser of Steenrijk Straatarm, of noem dat soort “binnenkijk”-programma’s: daar heb ik niks mee. Hoe ziet iemands huis er uit of erger nog; iemand financiële huishouden. Het is meer schrijnend.

Maar, … toch heb ik mijzelf wel op een stukje voyeurisme kunnen betrappen, namelijk: één van mijn jeugdhelden, wereldgitarist Eddie van Halen, is een tijdje geleden overleden en hoewel hij door velen als Amerikaan werd gezien, is hij toch écht in 1955 in Nijmegen geboren. Daar mogen we als Nederlanders toch best wel een beetje trots op zijn, want hij heeft eind jaren 70, begin jaren 80 heel veel (maar dan ook echt Heul Veul) betekent voor de gitaarmuziek. Hoe hij gitaarspeelde was zó wezenlijk anders dan alles wat wij er voor hebben gezien. Maar goed, terug naar mijn voyeurisme: het geboorteadres stond gewoon op internet: Rozemarijnstraat 59. Ergens, wilde ik, diep van binnen, toch wel even een keer door die straat rijden. Waarom? Beats me.

Ik kwam bij de bestemming, volgens mijn navigatie. Ik reed langs wat troosteloze grijze blokhuizen. En, iets verderop: gekleurde flats. Ja, daar was het. Voorzichtig reed ik door de straat, want ik wilde vooral niet opvallen als “weer een Eddie Van Halen-geboortehuis-toerist”. Foto’s heb ik (uiteraard) niet gemaakt, want: wat moet je er mee? Misschien wilde ik gewoon even kijken wat voor woning het was. Of misschien kreeg ik wel een goede energie of vibe mee, en, als ik zo mijn gitaar oppak, speel ik ineens wél zoals Eddie Van Halen ooit speelde… Naw, blijf dromen Chris, blijf dromen…

Maar goed: dat was mijn voyeurisme-bekentenis. Genoeg voor een jaar. Hieronder, ook voor mijn eigen naslag, even wat artikelen over de woning in kwestie, een WikiPedia-pagina over Van Halen zelf én een vruchteloze poging van mij om Eddie’s fameuze gitaarsolo van Ice Cream Man na te spelen: alleen zijn Beat It (die van Michael Jackson ja) solo is beter. Vind ik hoor.

De Eddie van Halen WikiPedia pagina? Klik hierrrrrrrrr

Klik hier voor een artikel van De Gelderlander na zijn overlijden, en hier voor een item op Omroep Gelderland en tot slot hier voor een In De Buurt-artikel. Ennuh, ja, hierbij dan de Ice Cream Man solo 😉

(bron foto: Follow The Music)