En in de herhaling

Tsja. Ik schreef er als autoliefhebber al vaker over. Ferrari. Hét merk van dé autoliefhebber. Een kleine jongensdroom. En ook al vaker gezegd: de Ferrari 288 GTO. Dat vind ik toch wel de mooiste auto allertijden. Qua design. Op de vreemde spiegels na, die na een tijdje kijken ook wennen, is er volgens mij nog nooit een mooiere auto getekend en ontwikkeld dan de Ferrari 288 GTO. Nee, dat was niet de auto van Magnum. En ja, het was de opstap naar de legendarische Ferrari F40.

Mijn hart maakte een soort van sprongetje toen één van mijn favoriete YouTube kanalen, Harry’s Garage, een mooie reportage van de week aan de Ferrari 288 GTO had gewijd. Dat is nog een bucketlist-ding. Een droom. Zelf hebben? Nee! Dat is natuurlijk een illusie. Harry (uit de video) vertelt hier dat de huidige waarde van deze auto uit de mid jaren 80 op 3 tot 3.5 miljoen zit. Britse Pond. Want Harry is Engels. Dus dat betekent grofweg richting de 4 miljoen euro. Voor een auto? Nee. Dit is geen auto. Dit is kunst. Of zelfs bijna autoporn. Pardon my french. Of beter: pardon my Italian.

Een bucketlist ding is om er gewoon eens naast te zitten. Stationair draaien is voldoende. Af en toe gaspedaal indrukken voor het geweldige motorgeluid. Of nee, dan wil ik ook wel rijden ook. Meerijden is voldoende. Ik hoef niet zelf te rijden. Echt niet.

Een mooiere auto is er nooit getekend, ontworpen, ontwikkeld en op de markt gebracht. Mijn mening en die van vele miljoenen autoliefhebbers. Hoe kan ik in godesnaam ooit met een eigenaar in contact komen, die mij laat meerijden? Als je iemand kent, let me know, want ik heb er wel veen fiks bedragje voor over….