Diego Maradona

Maradona. Diego Maradona. Enkele maanden overleed hij. Eén van mijn grote helden. Natuurlijk, hij deed gekke dingen buiten het veld, maar geniale dingen in en rond het veld. Argentijnen houden van hem. Het is een god voor hen. Dat is ook wel logisch: het Argentijnse volk is geobsedeerd door voetbal. En automatisch verafgood je dan de grootste voetballer die het land voortbracht. Het grootste voetbaltalent allertijden. De beste voetballer die ooit heeft geleefd. Daarover is geen twijfel.

Soms staat hij in een Top 3 beste voetballers op de 2e of 3e plaats. Word hij wel eens in zo’n lijstje onterecht door een een Pelé weggeduwd. Of soms zelfs landgenoot Messi. Maar nee: Pelé voetbalde in een tijd dat voetbal nog zo langzaam was als schaken en de teams waar hij tegen moest voetballen, waren soms vergelijkbaar met campingteams. Messi? Ja, steengoed, maar hij won nooit het wereldkampioenschap voetbal. Messi lijkt alleen te kunnen presteren in FC Barcelona, met andere topspelers om hem heen. Maradona niet. Zijn carriere is wereldberoemd. Hij excelleerde bij diverse Argentijnse teams, bij Barcelona, en bij Napoli in Italië. Historisch was zijn beslissing om niet naar een rijke club in Noord Italië te gaan zoals AC Milan of Juventus; nee, hij koos voor Napoli in het arme zuiden van Italië. En hij bracht hen voor het eerst twee landskampioenschappen.

Op het wereldkampioenschap in 1986 bracht Maradona eigenhandig het Argentijnse team naar het wereldkampioenschap. Hij zette nog even een minder fraai goal (De Hand Van God) op de kaart, maar maakte het enkele minuten later goed met de officieel erkende “Mooiste goal allertijden”. Je kunt van Maradona van hem vinden wat je wil, maar probeer maar eens nuchter te blijven als je vanaf kinds af je talent al word gezien en je nooit meer uit de schijnwerpers bent geraakt. Van de sloppenwijken in Argentinië naar het wereldpodium: iedereen kent je, iedereen wil wat van je. Diego is voor mij ook jeugdnostalgie. Uren kan ik naar zijn beelden kijken op YouTube. Tranen moest ik toen in de auto zat en op het nieuws hoorde dat hij was overleden.

Ja, ook helden sterven. Veel te vroeg. Rust zacht, Diego. Geniale gek. Beste voetballer allertijden.

Hieronder de mooiste goal allertijden (met fantastisch, emotioneel commentaar)

Diego hield wel van een geintje (vooral die aanstekelijke lach van Rene vd Gijp):

En okay, hier dan nog even een compilatie van wat wereldacties van Diego: