Diego Maradona

Maradona. Diego Maradona. Enkele maanden geleden overleed hij. Eén van mijn grote helden. Natuurlijk, hij deed gekke dingen buiten het veld, maar geniale dingen in en rond het veld. Argentijnen houden van hem. Hij is een god voor hen. Dat is ook wel logisch: het Argentijnse volk is geobsedeerd door voetbal. En automatisch verafgood je dan de grootste voetballer die het land voortbracht. Het grootste voetbaltalent aller tijden. De beste voetballer die ooit heeft geleefd. Daarover is geen twijfel.

Soms staat hij in een Top 3 van beste voetballers op de 2e of 3e plaats. Wordt hij wel eens in zo’n lijstje onterecht door een Pelé weggeduwd. Of soms zelfs door landgenoot Messi. Maar nee: Pelé voetbalde in een tijd dat voetbal nog zo langzaam was als schaken en de teams waartegen hij moest voetballen, waren soms vergelijkbaar met campingteams. Messi? Ja, steengoed, maar hij won nooit het wereldkampioenschap voetbal. Messi lijkt alleen te kunnen presteren bij FC Barcelona, met andere topspelers om hem heen. Maradona niet. Zijn carrière is wereldberoemd. Hij excelleerde bij diverse Argentijnse teams, bij Barcelona, en bij Napoli in Italië. Historisch was zijn beslissing om niet naar een rijke club in Noord-Italië te gaan zoals AC Milan of Juventus; nee, hij koos voor Napoli in het arme zuiden van Italië. En hij bracht hen voor het eerst twee landskampioenschappen.

Op het wereldkampioenschap in 1986 bracht Maradona eigenhandig het Argentijnse team naar de wereldtitel. Hij zette nog even een minder fraai doelpunt (De Hand van God) op de kaart, maar maakte het enkele minuten later goed met de officieel erkende “Mooiste goal aller tijden”. Je kunt van Maradona vinden wat je wil, maar probeer maar eens nuchter te blijven als je vanaf kinds af aan je talent al wordt gezien en je nooit meer uit de schijnwerpers bent geraakt. Van de sloppenwijken in Argentinië naar het wereldpodium: iedereen kent je, iedereen wil wat van je. Diego is voor mij ook jeugdnostalgie. Uren kan ik naar zijn beelden kijken op YouTube. Tranen moest ik laten toen ik in de auto zat en op het nieuws hoorde dat hij was overleden.

Ja, ook helden sterven. Veel te vroeg. Rust zacht, Diego. Geniale gek. Beste voetballer aller tijden.

Hieronder de mooiste goal allertijden (met fantastisch, emotioneel commentaar)

Diego hield wel van een geintje (vooral die aanstekelijke lach van Rene vd Gijp):

En okay, hier dan nog even een compilatie van wat wereldacties van Diego: