Toys for boys

Al vanaf kinds af aan heb ik een zwak voor radiografisch speelgoed. Ik heb menig afstandsbedienbaar autootje gehad, maar een droom was altijd een helicopter. Die zag ik eens tijdens een radiografisch beurs (ofzoiets). Dat klinkt suf he? Die helicopter maakte een kabaal van jewelste daar binnen in de Rijnhal in Arnhem, maar ik vond het machtig mooi. Nu, 30 jaar later ofzo, koop je voor 100 euro een fatsoenlijke drone die vrij geluidsloos 20 minuten in de lucht hangt. Daar heb ik er ook twee, drie van gehad. Ik vond dat het tijd werd voor wat serieuzer werk; echt een gave drone met allerlei hightech sensoren (zodat je hem minder snel kwijtraakt, enz) en een even zo professionele camera voor foto’s en video’s. Zo gezegd, zo gedaan, en na wat onderzoek kwam ik uit op een DJI Mavic Air II. De drone der drones op dit moment, begreep ik. En eigenlijk kan ik nu naar drie proefvluchtjes dat redelijk beamen. Wel een nadeel is dat de drone zwaarder is dan 250 gram en dan moet je tegenwoordig een dronebewijs hebben, zoals een autorijbewijs. Ik heb alles al opgevraagd en kan beginnen: nu nog de zin zoeken. Vanmorgen ben ik in iedergeval al bij het “Rozendaalse veld” een proefvlucht gaan maken. Wát bizar mooi, dit apparaat. En ja, er zit een knopje op met “return to home”, waarmee hij dus weer precies gaat landen waar hij opsteeg. Een kind kan de was doen. Hieronder even twee (zelf gemaakte) impressies; ik ben verkocht! Mooi speelgoed!