De muziek van mijn vader

Schijnbaar ga je de muziek waarderen waar je ook mee opgroeit. In mijn geval is dat zeker het geval, maar ik weet niet of je automatisch van klassieke muziek gaat houden als je ouders dan thuis vroeger de hele dag draaiden. Misschien zijn veel van die kids ook wel van metal gaan houden om zich af te zeggen. Klassiek en metal: er zijn weinig muzieksoorten waar een groter verschil tussen zit. Ik hou van beiden. Klassiek werk van Chopin of de metal van Megadeth: het kan beiden kunstig in elkaar zitten.

Mijn vader draaide in iedergeval veel 60’s, maar met name 70’s rock. The Rolling Stones. The Kinks, etc. en later Dire Straits, waar ik ook groot fan van werd. Maar wat mij altijd het meest bij is gebleven zijn de cassettebandjes van Simon & Garfunkel in de auto, en Creedence Clearwater Revival. Die muziek vind ik nog steeds heel goed. Creedence is jaren 70 USA-rock en Simon & Garfunkel is wat subtielere muziek, maar ooh zoo moooi. Veel gehoord als kind, het zit in mijn systeem en ‘as we speak’ ben ik de Best Of Simon & Garfunkel aan het draaien. Ik denk dan: dit vind toch iedereen wel mooi, of … komt het omdat ik er mee gebrainwashed ben?

Enfin, goede muziek is nooit oud, maar tijdloos. Simon & Garfunkel. Creedence. Wonderschone muziek. Ken je het niet? Hieronder dan even een kleine selectie van beide bands.

The Boxer / Simon & Garfunkel:

I am a rock / Simon & Garfunkel:

Have you ever seen the rain / Creedence Clearwater Revival:

Someday Never Comes / Creedence Clearwater Revival: