cvanekerisNee, ik bedoel niet Willem-Alexander, die ooit iets met watermanagement ofzo heeft gedaan. Ik bedoel water alszijnde product. En dan ook niet kraanwater, maar het commerciële product: de commerciële watertjes die je overal kunt kopen: supermarkten, tankstations, restaurants, etc.
Ik schreef al eens eerder dat Spa bijvoorbeeld een ijzersterk merk was, omdat als je een Spaatje besteld in de horeca, iedereen weet dat je water bedoeld, en je soms een afwijkend merk krijgt als Chaudfontaine ofzo. Niemand die dan klaagt: hee, ik wil écht Spa hebben, zoals mensen dat wel kunnen doen met Coca Cola en Pepsi. Veel mensen vinden Coca Cola lekkerder, maar bij blinde smaaktesten blijkt toch Pepsi de lekkerste cola gevonden te worden. En dat vind ik zelf dus ook. Pepsi vind ik zelf lekkerder dan Coca Cola. Coca Cola is echter wel een sterker merk: hun imago en uitstraling is al 100+ jaar hetzelfde, waar Pepsi om de zoveel jaar van logo blijkt te veranderen. Maar goed, terug naar water.
Nuchter gezien zou je denken: het smaakverschil in plat water, dus prikloos, of ‘ohne gas’ in het Duits, is nihil. Ik geloof niet dat er veel mensen alle merken bij een blinde smaaktest met bijvoorbeeld 5 verschillende merken kunnen ontrafelen. Bij water mét prik zijn de verschillen al iets groter, maar komt dat echt door de smaak? Of door het koolzuur-gehalte? Zomaar een vraag die mij soms bezigt.
En gek genoeg, misschien val ik ook gewoon voor de commercie, de uitstraling, etc. Er is één watertje dat je kunt kopen, vooral in buitenlandse horeca, met name dus België en (hoe logisch) met name Frankrijk: Perrier.
Het woord klinkt al lekker. De flesjes zien er kek uit (donker groen met geel label). En het wordt dus vaak in een luxe setting uitgeleverd. Het is een soort van a-klasse water ofzo. Ik ben verder helemaal niet selectief met bruiswater, want: het is maar bruiswater. Geen champagne of luxe bier of wijn. Maar toch, als ik Perrier op de kaart zie, denk ik wel altijd: hee, laat ik dát nemen. Veel leuker en lekkerder (?) dan bijvoorbeeld Spa Rood, Chaudfontaine of het Italiaanse San Pellegrino. Wat natuurlijk ook al tof klinkt. Mag ik een San Pellegrino, klinkt alsof je een wijn of likeur besteld.
Enfin (ook een Frans woord): Perrier dus. Lekkerder dan álle andere watermerkjes. Of toch niet. En ook gewoon te koop in plastic flessen bij de lokale Albert Heijn hoor! Dus, weg pretenties! Probeer het eens. Misschien wel in een blinde smaaktest. En pak dan ook gelijk de Coca Cola en Pepsi test mee, want Pepsi is lekkerder. Vind ik. Joe!
Nb: …en na het afronden van dit blog, dacht ik: laat ik even Googlen of YouTuben naar ‘blind water test’, en ja hoor. Tal van video’s die die proef aangaan. Ik bekijk de video’s maar niet. Ik heb mijn eigen conclusie getrokken.
Kijk dan naar onderstaande uiting: daar krijg je toch gelijk dorst van?
