Dan moet je het zelf maar weten

Oh, heerlijk. Ik rij vanmorgen met de auto een straat in, waar je elkaar niet kunt passeren, maar waar je dus wel aan twee richtingen in kan. Ik was al heel ver de straat in, toen er tegenover mij een bejaarde vrouw aan kwam rijden. Ze reed net de bocht om. We stonden tegenover elkaar, maar elk weldenkend mens (met ietwat ervaring in het verkeer) kon de inschatting maken dat het logischer zou zijn dat zij even achteruit moest in plaats van dat ik dat moest. Ik denk dat het in meters ongeveer: 10 meter voor haar terug, tegen 150 meter voor mij terug was. Hoewel ik prima achteruit kan rijden, zeker met al die sensoren aan, in, op en rond mijn auto, was het onlogisch dat ik dat zou moeten doen.

Natuurlijk kun je al lezende denken: ja, maar misschien kon die mevrouw niet goed achteruit rijden.
Dan moet je niet deelnemen aan het verkeer. Achteruit rijden is iets vrij essentieels bij het kunnen besturen van een auto. Het is anders een beetje als een stewardess met vliegangst. Als een voetballer zonder balgevoel. Als een clown zonder humor. Als … ja, ga zo maar door.

Enfin, ze wilde dus niet achteruit. Dat ging ook gepaard met een hoop mond- en armgebaren. Haar ruiten besloegen ervan. Ik denk: ho ho, zó gaan we geen dingen afdwingen.

En ondanks dat ik niet veel tijd had ivm een aankomende videomeeting, dacht ik: je bekijkt het maar, en ik heb de auto uitgezet, ben uitgestapt en drukte demonstratief het alarm aan (dus knipperende lampjes all over) en zwaaide nog even vriendelijk, met schouders ophalend-gebaar zo van: “I don’t give a fuck”, naar de vrouw. Ik ben gewoon weggelopen, naar de overkant van de straat. Uit haar zicht.

Ik kon haar 50 meter verderop nog horen schelden vanuit haar auto. Man man, wat een vervelend gedrag is dát zeg. Je kunt niet vanzelfsprekend maar vinden dat iedereen jou voorrang geeft of moeite voor je doet. Verkeersregels-theoretisch WAS het ook niet aan mij om terug te gaan.

Verderop op de stoep stond ik dus gniffelend te wachten, en ja hoor; na een volle 2 minuten, reed ze achteruit en uit mijn zicht. Toen ben ik naar mijn auto gelopen, en heb ik zelf ook mijn weg vervolgd.

Soms moet je gewoon aanhoudend voet bij stuk houden. Een statement.
Flauw?
Dat kun je vinden, maar ik weiger dit soort zure gedrag niet in stand houden.
Joe!