cvanekerisIk heb een zwak voor blauwe lampjes. Kleine, priemende felle blauwe neon-lampjes. Je ziet ze de laatste jaren vaak op electronisch apparatuur. Deze festisj komt uit mijn kindertijd. Mijn ouders reden in Argentinië een Chevrolet Blazer (zie onderaan, ter impressie. Een hele witte met een oranje horizontale band in het midden van de auto, maar zo één kon ik niet vinden online). Zo’n Chevrolet was daar geen overbodige luxe.
Deze enorme jeep had 1 grote lange bank voorin, waar mijn vader achter het stuur zat, mijn moeder aan de passagierskant, en mijn broer en ik in het midden. Ik was nog klein en kon dus niet over het dashboard heen kijken. Ik zag niets van de buitenwereld. Ik herinner me dat we vaak in het donker reden, over lange landweggetjes. De groene dashboardverlichting brandde wat zwakker, maar het priemende blauwe grootlicht-lampje viel erg op. Dat was daar wel nodig op die donkere landwegen.
Dus als kind(je) werd ik blijkbaar nogal gehypnotiseerd door dit blauwe lampje. En ik heb daar, hoe vreemd, altijd nog een zwak voor: apparatuur of dingen met zo’n fel mooi blauw lampje. Heel vreemd, deze afwijking. I know.