Betrapt door mijn vader

Ik heb wat van die anekdotes die in je leven steeds voorbij komen. Dat komt meer door anderen, die dan zeggen: “Hey, vertel dát verhaal anders nog effe een keer!”. Meestal ben ik dan lijdend voorwerp, zoals ook het ‘bekende tijgerbalsem’-verhaal (klik hier). Een ander verhaal waar ik smakelijk op terug kijk, was dat ik betrapt was op het kijken van een niet-voor-mijn-leeftijd-geschikt-televisieprogramma uit de jaren ’80.

Het verhaal ging zo: ik was een jaar of 12, 13, 14 ofzo. En ik woonde alleen met/bij mijn vader. Hij werkte drieploegen-diensten dus ik was ook vaak alleen als kind. Die ene woensdag, had hij middagdienst, wat betekende dat hij ’s middags om 14.45u wegging en ongeveer wat na twaalf ’s avonds weer thuis was. Ik was dan dus einde middag tot en met ’s nachts feitelijk alleen. Daar wen je wel aan, maar, achteraf gezien, echt leuk was het ook niet altijd. In die periode zijn wel mijn diverse solistische hobby’s en interesses vandaan gekomen, denk ik zo.

In die tijd waren televisies nog niet zo modern als nu, dus dat betekende dat je een televisie had met zo’n enorme beeldbuistoeter aan de achterkant én dat een televisie even een seconde of 5, 6, 7 in mijn beleving moest opwarmen alvorens vol beeld te geven.

Er was in die tijd dus op de Veronica-televisiezender een programma genaam de PinUpClub. Dat was toen gedurfd en gewaagd, maar tegenwoordig zou niemand meer daar van op kijken: je zag wat toplessdames: daar hield het mee op. Maar, heul spannend als je natuurlijk ergens rond de 12 jaar bent. Internet bestond dus nog niet, hé?

Ik keek dus gespannen (vanwege wat ik voorbij zag komen, maar ook continu met één oog op de klok (in verband met mogelijke thuiskomst vader) naar de PinUpClub. Ik herinner me dus dat een aflevering was afgelopen en ik snel snel gehaast naar bed ging. Een paar minuten later kwam mijn vader thuis. Ik hoorde hem wat wandelen, jas uitdoen, enz. Op een gegeven moment deed hij mijn slaapkamerdeur open en zei: “Ha, hoe is het? Leuke avond gehad?”. En ik maar mijn ogen dichtgeknepen houden en doen alsof ik sliep: ik had rond dat tijdstip immers allang moeten slapen. Ik dacht: hij heeft niks door, want ik lag al in bed toen hij thuiskwam, maar… waarom kwam hij mij ineens midden in de nacht begroeten: dat deed hij anders nooit?

Heel vaag.

Of toch niet? Later kwam ik er dus achter dat hij bij thuiskomt het laatste journaal nog wilde kijken, en dat bij het aanklikken van de televisie deze vrijwel gelijk beeld gaf. Hm, verdacht.

De televisie was dus nog “warm”, zo had hij geconstateerd. Dus Chrisje heeft nog laat televisie zitten kijken. Wat was er dan nog zo interessant, bedacht hij toen hij in de tvgids keek. Ah, de PinUpClub zeker. Hm.

Ja, tsja, dus, dat… Hoe ik dacht hiermee weg te komen, maar ouders toch veel dingen vrij snel doorhebben. Mooi is dat het?