Achterlaten

Toevallig zag ik vorige week een heel aardige leuke buurjongen het doen. Hij woont nog thuis, met zusje en ouders. Ik ken ze omdat ik ze voorheen tegenkwam in de wijk. Zij hadden een hondje (Beagle Pepper) en zo kwam ik hen vaak tegen tijdens het wandelen.

Nu was ik bij de supermarkt, en zag ik dat hij daar met hun relatief jonge puppy van een maand of 3, het hondje vastbond en de supermarkt in ging. Het is een rustige, stille, bijna suffe wijk waar ik woon op gebied van criminaliteit enzo. Maar ik vind het wel wat. Ik zou het nooit doen. Maar misschien heeft dat ook bijgedragen dat die twee harige smurfen (of is het smurven? haha) wat minder gewend zijn. Ik zei grappend: ‘zal ik op hem passen?’, maar hij vertrouwde er wel op. Hij was ‘maar een paar minuten binnen’. Kan. Het hondje zal er wel aan wennen. Maar iemand kan hem ook meenemen.

Een tijdje geleden zag ik het ook bij de Jumbo hier in de buurt. Ik vind het niet wat. Dat was ook in een wat ruigere buurt. Een mooie, lieve hond. Die werd vastgebonden, 50 meter van de voordeur van de supermarkt af (want: rustiger) (ik denk althans dat dat de reden was van de afstand). De vrouw ging naar binnen. Tegelijk met mij. Ik was sneller klaar en ging in de auto zitten. Toch benieuwd hoe lang het zou duren. Alles bij elkaar heeft het hondje 15 minuten buiten gezeten. Lief. Rustig. Maar toch. Ik vind het niet wat.