cvanekerisIk heb wel eens nagedacht over het fenomeen “talent”. Ik denk zelf niet ergens specifiek talent in te hebben. Ben meer een generalist. Ik vind ook meerdere dingen leuk, maar ik ben wel overtuigd dat iedereen een talent heeft. Alleen het probleem is: veel mensen ontdekken hun talent nooit. Dat klinkt vervelend, he?
Ik heb bijvoorbeeld altijd gemist dat ik nooit ‘op voetbal’ ben gegaan als kind. Ik merk namelijk dat ik een zeer snel reactievermogen heb en dat ik balgevoel heb, zonder dus ook maar één dag voetballes of -training gehad te hebben. Misschien heb ik hier, mede door half Argentijnse roots ;-), wél een roeping gemist. Nu is het simpelweg te laat: in de zin dat ik op mijn leeftijd natuurlijk nooit meer profvoetballer kan worden.
Maar waarom zijn sommige mensen ergens heel goed in, en sommigen niet? Ik denk dat dat laatste dus niet het geval is. Alleen, als je bijvoorbeeld als man of vrouw goed kunt zingen, dan ontdek je dat vrij snel in je leven. Zingen is zó gedaan. Je word er anders ook zo wel uitgepikt, maar heb je stiekem een talent voor pianospelen bijvoorbeeld: dan moet je als mens (kind of volwassene) wel met een piano in aanraking (zijn ge)komen. Ik ken bijvoorbeeld twee mensen, toevallig twee vrouwen, die zeer ontwikkeld en intelligent zijn, maar soms zit het ze in de weg dat ze (denken!) nérgens in uit te blinken. Ze zetten zichzelf eigenlijk te snel weg, uit een soort onzekerheid. Ik denk echter dat als je breed en goed ontwikkeld bent, je ook een sterk talent hebt, maar die moet je wel nét weten te ontdekken. Dat kan muziek zijn, dat kan sport zijn, of misschien wel gewoon taal of wiskunde.
Er is ook een regel dat je minstens 10.000 uur ergens in moet steken om ergens ‘expert’ in te zijn. Ik weet niet zeker of ik hier wel echt mee eens ben. Zit het bijvoorbeeld in je familie om wat zwaarder gebouwd te zijn, dan kun je wel dromen van marathons lopen, waar je bijvoorbeeld allerlei Kenianen achter je laat: de kans dat je op wereldniveau komt, na 10.000 uur joggen: ergens denk ik niet dat dat kan. Ook als je 0 gevoel hebt voor zingen, dat het je gewoon niet gegeven is (technisch qua stem), dan zul je na 10.000 uur les en zelf zingen, nooit Sia of Adele worden.
Als je al ergens wel ietsje goed in bent, dan geloof ik wel dat je door hard trainen (die eerdergenoemde 10.000 uur) ergens beter, of zelfs zéér goed in kan worden.
Toch is het de moeite waard, hoe oud je ook bent, om te kijken wat je leuk vind, en te kijken of je er aanleg in hebt. Aanleg klinkt al wat vriendelijker dan talent. Je hoeft dus niet persé ergens jong mee te beginnen; het kan op alle leeftijden. Waarom zou je niet plezier beleven aan een nieuwe hobby die je pas op je 40e, of 50e ontdekt?