Er is iets met Italië

Ik ben er regelmatig geweest. Ook recent dus weer. Waarom is Italië eigenlijk bij zo veel mensen zo’n populaire vakantiebestemming? De mensen zijn niet bovengemiddeld sympathiek, de keuken is geroemd maar lang niet overal topniveau, Italiaanse auto’s zijn vaak fraai ontworpen maar technisch (ook anno 2022) een drama, het is niet uitzonderlijk goedkoop ofzo: prijzen zijn gewoon, de taal is in klankvormen niet persé heel mooi zoals Portugees of Frans, het verkeer is in de grotere steden een drama, etc.

Het land heeft, net als elk ander land, zijn voor- en nadelen. De voordelen winnen het misschien wel van de nadelen, voor velen. Waarom ik nu weer geweest ben? Eigenlijk, omdat het a) niet zo heel ver rijden is (met een uurtje of 10 zit je echt al wel diep in Noord Italië) en je toch je in een heel andere cultuur waant, b) omdat het vaak mooi weer is, c) de gebergten en natuur kent zijn mooie delen. Natuurlijk, als je Tripadvisor gebruikt (wat ik altijd doe tijdens mijn trips) dan zoek je de leukste of fraaiste bezienswaardigheden, de bekendste toeristische hotspots en de beste, leukste cafés of restaurants. En Italië barst natuurlijk van de wereldberoemde zaken: van hun mode (noem alle Italiaanse modemerken maar op) en auto’s (Ferrari, Lamborghini, Maserati) en wereldberoemde bezienswaardigheden zoals de scheve toren van Pisa, het colosseum en de (prachtige) Trevifontein in Rome, Venetië als hele stad(scentrum), de Duomo in Milaan. Ja, meer dan genoeg te zien.

Ik snap de populariteit van Italië wel hoor. Ik vraag me af of je er echt zou willen wonen (langere tijd), want ik weet zeker dat het geen paradijs aan praktische zaken is: ik denk als je daar dingen geregeld wil krijgen, dat je dan ijzeren geduld moet hebben en dat het dan vaak half/half is. Met de Italiaanse slag, zeg maar. Dat zie je ook wel terug in veel zaken daar hoor. Maar als vakantiebestemming: los van mijn (daar issie weer hoor, hoor ik je denken) favoriete land Groot Brittannië, is Italië natuurlijk een aantrekkelijke bestemming voor een weekje (of wat) effe er tussenuit zijn. Maar vergis je ook niet in de andere uiterste in Europa: Noorwegen is prachtig qua natuur, het mooiste dat ik ooit zag qua gebergten, fjorden, watervallen, eenzame wegen, enz, maar ook de binnenlanden van Spanje zijn fantastisch. En het eten. En het cultuurtje, taaltje, bezienswaardigheden. Oh ja, ook Polen is niet te onderschatten. “POLEN?”, hoor ik je denken. Ja, Polen. Het klinkt als een grauw, oostblok-land, maar vergis je niet: Polen heeft een enorme omslag gemaakt in design, cultuur, economie, horeca, enz. De Polen die hier aan het werk zijn en er soms een zooitje van maken, zijn echt niet representatief voor het Polen dat ik bekeek en bezocht (de plaats Poznan, met name). Luxe auto’s, gave winkels en heel mooie vrouwen. Verzorgd, knap, etc. Voor alle mannen, hier even ter impressie. NU NIET GELIJK EEN VLIEGTICKET BOEKEN, HE?

Er is zoveel leuks en moois in Europa te zien. En zeker in combinatie met autotrips. Ik merk toch dat ik daar het gekst op ben. Niet vliegen naar Thailand of een cruise in de Atlantische Oceaan; het trekt me gewoon minder. Gewoon in de auto stappen, en via allerlei tankstations de omgeving zien veranderen. Van het normale Nederland, naar het iets heuvelachtig wordende Duitsland, naar het ruwere en killere Zwitserland, uiteindelijk na de Italiaanse bergen de warme, zonverlichte Italiaanse steden met al haar charmes én onaantrekkelijkheden inrijden. Niet zo’n verkeerd land, dat Italië dus.

Maar Groot-Brittannië vind ik leuker! Haha