En toen overleed een muziekicoon

Voor mij ineens, kwam het nieuws dat gitarist Jeff Beck was overleden. Ik wist niet dat hij al 78 jaar was. Hij trad vorig jaar nog op met Johnny Depp: dat waren vrienden (geworden). Ineens werd hij ziek en overleed hij vrij snel. De (gitaar)wereld schrok hier wel van.

Misschien heb je als lezer nooit van deze man gehoord. Een béétje gitarist kent hem wel. Hij was in de jaren ’60 één van dé namen van de Britse bluesinvasie, samen met Eric Clapton en Jimmy Page (Led Zeppelin). Hij was nooit een heel grote naam van enorme hits, maar in de muziekwereld was hij alom bekend. Hij trad ook veel als sessiemuzikant op, ook samen met o.a. Rod Stewart.

Hij viel vooral op door zijn unieke gitaarspel. Maar dan ook écht uniek. De manier waarop hij met zijn vingers speelde, daardoor was hij écht uniek en gelijk herkenbaar. Je wist gelijk als je hem hoorde: dát is Jeff Beck. En dat is in de wereld van 1000’en bekende gitaristen echt heel knap en bijzonder.

Nu hij is overleden zie je mainstream-media praten over “één van de beste gitaristen van de wereld”. Dat is wat overdreven. Dat roept men al snel als iemand overleden is. Ook door mensen die zelf geen gitaar spelen en/of er te weinig vanaf weten. Hij was wel invloedrijk, herkenbaar, uniek en op zijn manier goed, maar elk decennia heeft ‘nieuwe beste gitaristen’. Voor mij is dat op dit moment Guthrie Govan: wat hij kan spelen: die noten zitten allemaal niet op mijn gitaar.

Bij Jeff Beck moest ik vooral denken aan een anekdote die ik eens had met een ex-zwager: hij was zwaar fan van Bon Jovi. De gitarist van Bon Jovi was/is Richie Sambora: ook zo’n gitarist die bekend is geworden door eigenlijk de rest van de band cq. zijn frontman. Technisch gezien is hij een heel gemiddelde gitarist. Maar dat is niet erg. Ik zei dus eens tegen die ex-zwager: “Ach man, die Sambora, die heeft alleen maar één heel gave solo gemaakt (Dry County) en de rest is heel standaardwerk”. Waarop hij riep: “Ja, nou, maar die solo van Blaze of Glory, een solohit van Jon Bon Jovi, DIE is echt wel heel goed”….

Waarop ik het historische antwoord kon geven:
“Ja, dat klopt…. die solo is ingespeeld door… Jeff Beck”

Nou ja, een icoon dus wel, hieronder die bijzonder rare, aparte en bijna niet goed na te spelen gitaarsolo van Blaze of Glory van Jeff Beck. Op een nummer van Bon Jovi ja!

Vanaf 3:10 ongeveer: