Een klein bedrag, een groot verschil

Op Facebook zag ik mijn Argentijnse neef een bericht doorplaatsen van een persoon die erg omhoog zat. In het kort: ze hebben een herdershond genaamd Apolo of Apollo, en die had dringend goed eten nodig. Ze hadden zelf als gezin al weinig eten; armoede al om. Vader weggevallen, en de moeder samen met de kinderen had weinig om te overleven. De hond is een gezinslid, ook bij hen. Misschien wel juist bij hen. Wegdoen was geen optie. Echt niet. Ik heb hier twee verwende draakjes rondlopen die alles krijgen wat ze willen en nodig hebben, maar bekend is wel dat ik graag dieren help, zoals een tijdje geleden ook herdershond (da’s toeval; ik help ook andere rassen) Faith, die later Noah is genoemd door vriend Marco. Klik hier voor dat verhaal (update: met Noah gaat het erg goed!).

De schreeuw om hulp vanuit Argentinië werd door ons in Nederland hier opgepikt. Het hondje zou al erg geholpen zijn met wat zakken goed voer. In Argentinië is op dit moment alles erg duur. Het land verkeert eigenlijk al decennia in financiële problemen. Het ooit zo welvarende en fraaie land, balanceert al lange lange tijd op het randje van de afgerond.

Eén hondje helpen is nog geen 10.000e van een druppel op een gloeiende plaat van 20 vierkante km. Dat weet ik. Maar anderzijds: niets doen was geen optie, en ik kan niet iedereen helpen. Op microniveau helpen is ook fijn. Misschien wel fijner, want je ziet de benefits van je hulp.

Het is gelukt. Via internet hebben we geld overgemaakt, dezelfde dag is er goed eten gehaald en het hondje is weer happy, lees ik net via Whatsapp in de familiegroep. Hij speelt en rent weer vrolijk, ook met andere hondjes en is wat kilo aangekomen.

Fijn!