De impact van je jeugd

De laatste tijd kom ik vaker in gesprek met mensen om mij heen over menselijk gedrag. Alle personen op de wereld zijn anders. Even helemaal los van gender of afkomst, maar puur op gebied van karakter.

Je kunt nooit met iedereen opschieten. Je zit nooit allemaal op één lijn. Mensen waarmee het klikt, zijn vaak mensen waar je wat in herkend of iets fijn vind. Dat kan zijn door je eigen karakter, je opvoeding, etcetera. Er zijn mensen waarvan je gelijk denkt: die mag ik wel of niet. Hoe komt dit? Dit zit ergens in je zogenaamde limbische brein verstopt: dat is iets puur op basis van gevoel of misschien zelfs energie.

Als ik van mezelf uitga, merk ik dat ik op persoonlijk gebied vaak klik met mensen die dezelfde levenswijzen hebben. Dat klinkt filosofisch verantwoord, maar ik bedoel het gewoon simpeler en platter dan dat.

Iemands jeugd (opvoeding, omgang met anderen) vormt je als volwassenen. Dat is feitelijk. In je jeugd kunnen zaadjes geplant zijn, waarmee je als volwassene hebt te dealen, of zelfs: te worstelen. Zo impactvol is je jeugdtijd dus eigenlijk: iets wat in je jeugd in een paar momenten grip op je leven krijgt, kan daarna vele vele tientallen jaren een mentale struggle zijn. Dat hoef je als mens natuurlijk nooit helemaal alleen op te lossen. Communiceren werkt dan. Dat kan een goede vriend of bekende zijn, óf een professioneel iemand: vertrouwen om te communiceren is hierin belangrijk.

Ik wens iedereen goede communicatie toe!