Berlijn. Niet mijn stad.

Praag stond op de planning. Corona-regels gooiden echter roet in het Praagse eten.
Dus werd het Berlijn. Waar ik al twee keer eerder was jaren en jaren geleden. Beide keren had ik er achteraf geen gevoel bij van: Oh, wow, wat een leuke, gezellige stad.

Dus, ik dacht, drie maal is scheepsrecht, want er zijn zoveel wél Berlijn-fans. Maar, … nee. Weer niet. Dit moet maar de laatste keer geweest zijn. Het is mijn stad niet. Te grauwig. Niet zo gezellig. Ja, wel mooie gebouwen, veel historie en musea (met name natuurlijk op de oorlog gericht). Veel eettentjes (overmaat van Vietnamees), maar nee. Opvallend vond ik de niet-modieuze mensen. Veel mensen met een rare spijkerbroek en vaag shirtje. Maar dan echt heel veel. Ik sprak er gister met kennis over; die herkende het beeld ook heel erg. Het moet je liggen of niet, maar ik ga er niet meer heen.