cvanekerisVandaag is mijn verjaardag. Heb ik moeite met ouder worden? Moewah, ja, nou, nee. Maar de tijd vliegt. Veel te hard en snel. Heel anders dan vroeger. Komt dat omdat je naar mate je ouder wordt een drukker leven hebt? Of komt het omdat iedereen een drukker leven heeft met, ja ja daar gaan we weer: alle digitale media en communicatie om ons heen. De hele dag ‘aanstaan’ met je smartphone. Dat is vermoeiend. Klopt. Ik zet wel vaak mijn bedenkingen bij opmerkingen ‘dat de jeugd het zo zwaar heeft’ en ‘in burn outs rollen’ enzo. Is dat niet wat overdreven? Dat de jeugd ‘zoveel moet’ ? Wat dat vroeger ook niet al zo? Of stellen we / ze ons niet een beetje aan? Wat MOETEN ze dan? Influencer zijn? Met de e-bike naar school? Veel gamen?
Veel leren en studeren moesten we, jaren 80 / 90 kids ook hoor. En dan gewoon handjematig naar school trappen op je niet-e-bike. En genieten van 3 televisiezenders ipv 200 zenders. En geen internet hebben. En dus ook geen social media. Dat HOEFT nu tegenwoordig ook niet allemaal hoor. Kun je prima zonder, dus wat ‘moet’ de jeugd van tegenwoordig dan, dat het nu zo stressvol is? Misschien mis ik iets hoor, dat kan heel goed. Dat hoor ik graag. Maar ik betwijfel het wel.
Wat ik wel met zekerheid kan zeggen is dat veel van de jongere generaties minder kan hebben. Waar je vroeger vanzelfsprekend 40 urige werkweken had, ken ik maar weinig 20’ers tot 30’ers die fulltime werken. Heerlijk toch, vrije tijd: je leeft maar één keer. Moet je doen, zeker! Ik weet ook wel zeker dat ik zelf de laatste decennia heel heel veel gewerkt heb. Teveel wel. Het heeft mij nooit gevloerd gelukkig, maar wel op het randje soms. Als zelfstandige werkweken van zeker 60+ uur. En maar doorgaan. Ondanks alle stress op allerlei gebieden. En dan nu horen dat iemand van 25 jaar ‘3 dagen in de week werkt’ en op een burnout dreigt af te stevenen: dat vind ik altijd een beetje lastig.
En, wat ik ook merk: 40 of 50 of 60 jarigen zijn niet meer de 40, 50 of 60 jarigen van 20, 25 jaar geleden. Kun je hem volgen? Met andere woorden: mensen van 60 jaar zijn nu veel vlotter, hipper, fitter, moderner dan de 60 jarigen van 20, 30 jaar geleden. Dat waren echt bejaarden. Maar nu niet: ze tennissen, ze e-biken, ze gaan op reis, hebben smartphones en tablets, noem maar op.
Dat geeft wat hoop. Ik voel me ook 30+ terwijl ik 40+ ben. Dat houden we niet tegen. Soms dus vervelend, en soms moeten we blij zijn dat we weer jarig zijn. Of eigenlijk moet je blij zijn met elke dag dat je wakker wordt. Of aan het einde van de dag weer een dag er op hebt zitten. Als ze tenminste tevreden bent met je leven.
Ofwel: vandaag is mijn verjaardag. Ik ga zo richting mijn familie. Eerst Charlie en Yogi naar mijn ex-vriendin brengen, want zij gaat weer even 2 dagen voor ze zorgen zodat ik hier thuis wat voorbereidend werk kan doen voor onze trip dinsdag naar Oostende, België. Ben benieuwd. Een goed huisje gehuurd, met tuin, afgesloten oprijpad voor de auto en op loopafstand van het strand. Of het mooi weer is? Boeit me niet. Even weg van verplichtingen (lees: werk) en vooral veel ontspannen, lekker eten, wat lezen, minder digitaal bezig zijn en in bad liggen. Een goed vooruitzicht van deze week.